วันศุกร์ที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

ใครคือเพื่อนดี และเลว?

จริง ๆแล้วคนเรา ก็ปฏิเสธไม่ได้ที่จะต้องมีเพื่อน เพราะไม่ได้อยู่ในโลกคนเดียว ต้องอยู่ร่วมกับคนอื่น ๆ โดยส่วนตัวเชื่อว่า คนเราจะมีการลอกเลียนแบบบุคลิก นิสัยใจคอ ซึ่งกันและกัน มันจะถ่ายทอดถึงกันโดยอัตโนมัติ บางคนก็รู้ตัว หรือจงใจเลียนแบบ บางคนก็ไม่รู้ตัวเนื่องจากความใกล้ชิดสนิทสนมจึงได้รับการซึมซับพฤติกรรมไปโดยปริยาย

ตัวเองเชื่ออีกว่า คนแต่ละคนจะมีอิทธิพลซึ่งกันและกัน ขึ้นอยู่กับว่าใครแรงกว่ากัน เอออ่าน ๆแล้วก็งง ก็บอกไม่ถูกว่าจะอธิบายยังไง เอาเป็นว่าตัวอย่างเช่น ถ้าเรามีเพื่อนคนนึงที่ชอบอ่านหนังสือเป็นชีวิตจิตใจ ถึงแม้เราจะไม่ชอบเลย แต่ถ้าได้เห็นทุกวัน ๆๆ เกิดการยอมรับว่านั่นเป็นสิ่งที่ดี เมื่อใจยอมรับเมื่อไหร่ ก็จะได้รับการซึมซับ และเริ่มมีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของตัวเอง โดยมีการเริ่มสนใจในการอ่าน มันก็จะเพิ่มมากขึ้น ๆ เรื่อย ๆ

ไม่ว่าจะเรื่องไหน ๆลองสังเกตตัวเองดู ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือเรื่องไม่ดี

เอาตัวอย่างง่าย ๆ อีกตัวอย่าง บางทีคนคนหนึ่งอาจจะไม่ใช่คนที่ชอบแต่งหน้าเลย แต่เพื่อนรอบด้านเรา แต่งหน้าทุกคน วันนึงเกิดเห็นว่า เออสวยดี เอามั่ง... นั่นแหละคือเรารับพฤติกรรมเค้ามาแล้ว

มีบางครั้งที่เราอาจจะรู้สึกภูมิใจในตัวเองอยู่แล้ว ไม่เคยยอมรับว่าการแต่งหน้าเป็นสิ่งดี คือในใจมีเหตุผลส่วนตัว เช่นอาจคิดว่า แต่งหน้าแล้วอาจจะทำให้เป็นสิว, แก่เร็ว อะไรทำนองนี้ ก็ทำให้ใจปฏิเสธที่จะทำตามพฤติกรรมนั้น ซึ่งก็เป็นไปได้ว่าบางคนที่คิดตรงกันกับเรา ก็ไม่คิดที่จะแต่งหน้า แบบเราได้เหมือนกัน

ความเห็นส่วนตัวคิดว่า ถ้าใจยอมรับในพฤติกรรมนั้นเมื่อไหร่ ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี ถือว่าคนที่เป็นต้นแบบพฤติกรรม มีอิทธิพลต่อเราทันที

ซึ่งนี่เป็นเหตุผลนึงที่ทำให้การเลือกคบเพื่อนมีความจำเป็นอย่างมาก ถือเป็นเรื่องสำคัญ เพราะถ้าเราคบเพื่อนที่ไม่ดี เราก็อาจจะซึมซับพฤติกรรมที่ไม่ดีจากเขา และปัญหาที่จะตามมากอีกมากมาย
แต่ถ้าเราคบเพื่อนดี เราก็จะได้รับ พฤติกรรมที่ดี มิตรภาพที่ดี ความปรารถนาดี ความมั่นคงในความเป็นเพื่อน

มีลักษณะในการเลือกคบเพื่อนโดย ท่าน อิมามอะลีย์ ท่านคือ สาวกผู้ทรงธรรมและเป็นปราชญ์ผู้เลอเลิศ โดยสุนทรโรวาทของท่านเป็นมรดกอันล้ำค่า ตกทอดมาจนถึงทุกวันนี้ ท่าน ชะรีฟ อัรรอฏีย์ เป็นผู้รวมรวมสุนทรโรวาทของท่าน ซึ่งโด่งดังในนามของ Peak of Elloquence หรือ นะหฺญุลบะลาฆอหฺ (ยอดโวหาร)

ส่วนหนึ่งจากสุนทรโรวาทของท่านเกี่ยวกับ "มิตรภาพ" ซึ่งเราสามารถเรียนรู้ได้ดังนี้
  • เพื่อนที่แท้จริง เป็นวิญญาณเดียวกันที่อยู่ในเรือนร่างต่างกัน
  • สิ่งใหม่ที่สุดมักดีที่สุด แต่เพื่อนที่ดีที่สุด คือเพื่อนที่เก่าแก่ที่สุด
  • มิตรภาพย่อมได้มาด้วยความสัมพันธ์
  • มิตรภาพคือ ความเป็นพี่น้องที่ใกล้ชิดที่สุด
  • ความสุภาพอ่อนโยน ก่อให้เกิดมิตรภาพ
  • มีความมั่นใจในพวกเขาทั้งหลาย แล้วท่านจะมีความสุขในมิตรภาพของพวกเขา
  • ใช้ชีวิตของท่านเองอย่างอิรสะกับเพื่อนฝูงของท่าน แต่อย่าไปละทิ้งเขา เพราะท่านหวังจะอยู่อย่างสงบตามลำพังตนเอง
  • ผู้ใดก็ตามที่ละทิ้งเพื่อนเพราะความผิดเพียงเล็กน้อย ก็จะเสี่ยงที่จะอยู่อย่างปราศจากเพื่อน
  • อย่าลืมที่จะให้เกียรติในสิทธิต่าง ๆ ของเพื่อนของท่านบนพื้นฐานของความเป็นเพื่อนที่สนิทชิดชอบ เพราะถ้าเขาหยุดเป็นของของท่าน ท่านก็จะเหยียบย่ำในสิทธิต่าง ๆ ของเขาทันที
  • คนแปลกหน้า คือคนที่ไม่เคยมีเพื่อน
  • ไม่ต้องแสวงหาที่จะมีเพื่อนมากเกินไป เพราะการทอดทิ้งเพื่อนคนนี้หรือคนนั้น ย่อมจะสร้างศัตรูให้แก่เขา เพื่อนฝูงก็เหมือนไฟ ถ้ามากเกินไปก็เผาไหม้ ฉะนั้นเพียงน้อยคนย่อมเป็นคุณประโยชน์
  • จงอย่าเลือกเอาศัตรูของท่านมาเป็นเพื่อนของท่าน
  • จงอย่าเป็นเพื่อนคนโง่ เขาจะทำให้ท่านเดือดร้อน ถึงแม้สิ่งที่เขากระทำนั้นดูว่าจะเป็นประโยชน์ก็ตาม
  • มิตรที่ชั่วที่สุดก็คือ ผู้ที่ยกยอปอปั้นท่านและแต่งแต้มสีสรรความชั่วของท่านให้เป็นสิ่งที่ดีงาม
  • ถ้าหากมิตรผู้หนึ่งที่จริงใจแต่ภายหลังพบว่าเขาเป็นผู้ทรยศคดโกงก็ย่อมเป็นความง่ายดายที่จะตัดสัมพันธ์กับเขา
  • มีมิตรที่จริงแท้ตั้งจำนวนเท่าใดแล้วที่ทำให้ผู้หนึ่งต้องปวดร้าวโดยมิได้ตั้งใจ
  • บุคลลผู้นั้นย่อมมิใช่เพื่อนของท่าน ถ้าหากท่านยังต้องการคนกลางมาทำการไกล่เกลี่ย ระหว่างเขากับท่าน
  • ถึงแม้ท่านจะมอบโลกทั้งใบ มันก็ยังไม่เป็นการเพียงพอที่จะเอาชนะในมิตรภาพของผู้กลับกลอกให้กับท่านได้
  • ในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวาน ผู้หนึ่งย่อมสามารถบอกได้ว่าใครเป็นมิตรใครเป็นศัตรู
  • เพื่อนที่เวลาที่สุดก็คือ ผู้ที่ไปมาหาสู่กับท่านยามรุ่งเรือง และละทิ้งท่านในยามตกอับ
  • ถ้าหากเพื่อนคนหนึ่งอิจฉาท่าน ดังนั้นเขาก็มิใช่เพื่อนที่แท้จริง
  • ผู้หนึ่งยังมิอาจพิจารณาให้เป็นเพื่อนได้จนกว่าจะได้ทำการทดสอบเขาด้วยกันสามโอกาสนั้นคือ ในยามจำเป็นเมื่อยู่ลับหลังท่าน และเมื่อภายหลังจากที่ท่านตายแล้ว
  • บรรดาผู้ที่มองหาท่านในยามรุ่งเรืองย่อมละทิ้งท่านในยามขัดสน
  • พี่น้องของท่านก็คือ ผู้ที่เขาช่วยเหลือท่านเมื่อท่านตกอยู่ในความลำบาก
  • มันมีบ่อยครั้งสักขนาดไหน ที่คนรักและชอบพอกันคู่หนึ่งถ้าหากเขาจะแยกทางกันก็ยังจะดีเสียกว่า
  • จงออกห่างจากการคบหากับคนไม่ดีเพราะเขาจะชักนำท่านให้เป็นเช่นเดียวกับเขา และตราบใดที่ยังครอบงำท่านให้เป็นเช่นเขาไม่ได้ เขาจะไม่เลิกคบกับท่าน
  • จงออกห่างจากเพื่อนที่ไม่ดี เพราะเขาจะขายท่านด้วยราคาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
  • เพื่อนที่ดีที่สุดของท่านคือ เพื่อนที่ชี้นำให้ทำในสิ่งที่ดีงาม

คิดว่านี่คงเพียง ที่จะเป็นข้อคิดแนวทางในการเลือกคนเพื่อน สำหรับทุก ๆ คน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น